شعر زیبای محلی مازندرانی(منطقه لفور)
شعر زیبای محلی مازندرانی(منطقه لفور)
دریغ از ونگ و وای سرنماشون
دریغ از خش صدای سرنماشون
دریغ از کوکی و کوتر خونش
رمش سیو تیکای سرنماشون
دریغ از کدخدای پاک محله
تله ی گوک زای سرنماشون
دریغ از منگو وتشک وتلیسه
چمر جونکای سرنماشون
دریغ از چشمه و بچای بچا او
نسیم و سوز وای سرنماشون
دریغ از گالش و چپون و صحرا
منش کیج کیجای همه چی دون
دریغ از منزل گت گت منگو
کله و شیر پلای سرنماشون
دریغ از تاج داره طلای خونش
اذان مش ببای سرنماشون
دریغ از اون گدر که جنگ دی می
بدور از قیل و قال و ننگ دی می
دریغ از روزگار آتش و خون
نوازش ننای سرنماشون
دریغ از روزگار سخت سنگر
بسیجی بی می و بی رنگ دی می
صفای چهره های درب و داغون
دعای مش ببای سرنماشون
دریغ از صبر مارون و پیرون
خصوصا گت ببا پیر جمارون
کی بوته مه بباره کار بکوشته
مه خاخره ونه شیمار بکوشته
کی بوته تونل در دوندون
بورن عبدالحق در بکندن
کی بوته درها کنن گالش و گوره
گت وولی ره باریشه بکندن
کی بوته جوله ره خالی بوینیم
نبافته تیرک قالی بوینیم
کی بوته بیکاری صحراره بیره
امه جون جا دنیاره بیرن
کی بوته لپور او امه نیه
کی خواسه امه جونکاره بیره
کی بوته مه جون درس بخوندس
ز بیکاری سر چار راره بیره
کی بوته این همه گرونی بوه
مد مار گردن میرکاره بیره
کی بوته منزل ماس سر و راغون
امه سفره سر پلاره بیره
کی بوته گرونی باعث بواشه
مه ببای تن قوا ره بیره
کی بوته تلاره او ره دوندن
مه دشت و کیله و لتکاره بیره
دیگه محله غزل اسب نویندی
کی خواسه خونش طلا ره بیره
کی خواسه گالش و گوره جمع هاکنه
شیردون و کوزه و کلاره بیره
